Article 5
22.02.2019Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Duo Reges: constructio interrete. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.
Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Cave putes quicquam esse verius. Cur id non ita fit? Quippe: habes enim a rhetoribus;
Cur haec eadem Democritus? Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Quippe: habes enim a rhetoribus; Summae mihi videtur inscitiae. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;
Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Quae cum essent dicta, discessimus. Quid adiuvas? Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Quis est tam dissimile homini. Urgent tamen et nihil remittunt.
Quae dici eadem de ceteris virtutibus possunt, quarum omnium fundamenta vos in voluptate tamquam in aqua ponitis. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Sed haec nihil sane ad rem; Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.